EΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
& ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
& ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΤΟΕ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Δ. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕΛΩΝ ΤΗΝ 30η ΝΟΕΜΒΡΗ 2022

Αγαπητές Συναδέλφισσες,
Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Με την παρέλευση ενός σχεδόν έτους από τις περσινές αρχαιρεσίες του Σωματείου μας και την ολοκλήρωση της 1 ης εκ των 3 συνολικά χρονικών περιόδων στις οποίες εκτείνεται ο εκπονημένος, εγκεκριμένος και υλοποιούμενος Προγραμματισμός Δράσης του Συλλόγου, έφτασε ο χρόνος, που το κυρίαρχο σώμα των 543 μελών μας, ανατρέχοντας στην ιστορική μνήμη, θα κληθεί καταρχάς να σταθμίσει τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά βάσει των οποίων πορεύτηκε το συνδικαλιστικό κίνημα στους μαζικούς χώρους της Attica Bank και ακολούθως να κρίνει, ελεύθερα και δημοκρατικά, το συντελεσμένο την κρινόμενη περίοδο 1/10/2021 – 30/9/2022 έργο του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ).

Έχοντας πια, διανύσει, 12 και πλέον χρόνια σκληρής λιτότητας και επαχθών για τον ελληνικό λαό μνημονίων, που, δυστυχώς, ελλείψει πολιτικής βούλησης και εναλλακτικών πολιτικών στρατηγικής διεξόδου από τη δημοσιονομική, χρηματοπιστωτική και εν γένει οικονομική κρίση που μαστίζει επί μακρόν τη χώρα, περιδένουν ασφυκτικά το παρόν και το μέλλον μας, είτε σε επίπεδο εργασίας και μισθών (πχ πάγωμα 3-ετιών έως ότου πέσει η ανεργία κάτω του 10%), αλλά και συντάξεων πείνας (βλ. Eurostat, «μη επαρκείς και βιώσιμες»), είτε σε επίπεδο κοινωνικών παροχών, με πενιχρή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και αναχρονιστική μεθοδολογία στήριξης ακόμα και θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αναντίρρητα το Σύνταγμα ορίζει (πχ δημόσια και δωρεάν παιδεία, δημόσια υγεία για όλους και τον καθένα ξεχωριστά), η ήδη ζοφερή πραγματικότητα για τον καθημερινό βίο του μέσου εργαζόμενου Πολίτη, πόσω μάλλον, άνεργου και συνταξιούχου, ήρθε να επιβαρυνθεί έτι περαιτέρω από την ενσκήψασα υγειονομική, ενεργειακή και επισιτιστική κρίση, δημιουργώντας, έτσι, ένα εκρηκτικό μείγμα νέων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, με αποτέλεσμα το 1 / 3 του πληθυσμού (βλ. ΙΝΕ ΓΣΕΕ) να είναι ανήμπορο να αντιμετωπίσει την άνιση σε βάρος του σχέση ανατιμήσεων – ακρίβειας – αισχροκέρδειας προς όποια τυχόν ονομαστική αύξηση σε μισθό, αλληλοβοήθημα ή σύνταξη λαμβάνει.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

`